Τελευταία Απόφαση της Σπίθας Χαλανδρίου – Βριλησσίων

Σε πρόσφατη απόφασή μας (27-6), μεταξύ άλλων, αναφερόμαστε στην παθολογία που έχει αναπτυχθεί στην ΚΑΠ και καλούσαμε το Μίκη να αναλάβει πρωτοβουλίες για την αποκατάσταση της δημοκρατικής και ψυχικής ενότητας στη Σπίθα, που με ευθύνη του είχε βαρύτατα πληγεί.

Παρακολουθήσαμε ωστόσο στη συνέχεια, πρωτοβουλίες του Μίκη στην αντίθετη κατεύθυνση και μια άκρως προκλητική στάση του απέναντι στις Σπίθες και στους Σπιθίτες. Στο σπιθικό σκηνικό των τελευταίων ημερών παρήλασαν η πλήρης παράκαμψη των αποφάσεων της συνδιάσκεψης και της επιτροπής που προέκυψε απ’ αυτή, η «συνέχιση της συνδιάσκεψης» μέσω ανεξέλεγκτων διαδικτυακών διαδικασιών, ο διορισμός επιτροπής με οργανωτικά καθήκοντα αλλά και καθήκοντα καθορισμού της πολιτικής πρότασης (!!!) της Σπίθας, η συνεχιζόμενη λογοκρισία στην κεντρική ιστοσελίδα, και τέλος οι εκκαθαριστικές πρακτικές είτε με προσκλήσεις σε πογκρόμ, είτε με συστηματικές και προσβλητικές εξωθήσεις μελών σε αποχώρηση, είτε με απ’ ευθείας διαγραφές Σπιθών. Η θλιβερή αυτή κατάσταση, χαρακτηριστική της χρόνιας αριστερής παθολογίας, γίνεται για μας ακόμα πιο θλιβερή καθώς αφορά τις ιδιαίτερες ευθύνες ενός ανθρώπου με τεράστιο μέγεθος, αλλά και καθώς εκδηλώνεται σε μια περίοδο κρίσιμων κοινωνικοπολιτικών εξελίξεων.

Τη δημοκρατική, εθνικά περήφανη και απελευθερωμένη κοινωνία που θέλουμε να δημιουργήσουμε, πρέπει να την κάνουμε βίωμα μέσα στους κόλπους της ίδιας της Κίνησης Ανεξάρτητων Πολιτών. Μια απελευθερωμένη κοινωνία προϋποθέτει ελεύθερους και αγωνιζόμενους πολίτες.

Οι «υπέρ του λαού» προτεραιότητες που επιστρατεύονται για να δικαιολογήσουν τα απαράδεκτα, δεν μας πείθουν, κι ο μόνος λόγος να αποφύγουμε καταγγελίες και χαρακτηρισμούς που αρμόζουν εδώ, είναι ο σεβασμός που γενικότερα οφείλουμε στο Μίκη. Κατανοούμε επίσης μ’ όλα αυτά, τα όρια που χαρακτηρίζουν και τις μεγάλες προσωπικότητες, τα όρια που έρχονται σε σύγκρουση με την εποχή μας και τις κοινωνικές ανάγκες, υποδεικνύοντας έτσι και τις κατευθύνσεις των ιδεολογικών και πολιτικών βημάτων που χρεωνόμαστε όλοι.

Δεν θεωρούμε τη Σπίθα ιδιοκτησία κανενός μιας και πολλοί έχουν ελπίσει και μοχθήσει γι’ αυτή. Δεν αγνοούμε όμως παράλληλα το βάρος του Μίκη στην ταυτότητά της, ούτε την επιθυμία του να τη θεωρήσει «σπίτι του» με τους γνωστούς και προκλητικούς όρους που διακηρύσσει. Μιας και οι όροι αυτοί όμως είναι αυτονόητα απαράδεκτοι, δεν μας αφήνουν άλλη επιλογή παρά αυτή του διαχωρισμού των ευθυνών και της πολιτικής μας πορείας. Στο κλίμα που έχει ήδη δημιουργηθεί δεν υπάρχουν περιθώρια μιας αξιοπρεπούς πολιτικής συμμετοχής και προσφοράς.

Με περίσκεψη και αίσθημα ευθύνης αποφασίζουμε έτσι σήμερα τη διάλυση της Σπίθας Χαλανδρίου -Βριλησσίων και η σχέση πλέον του καθένα μας με τη Σπίθα και το Μίκη παύει να είναι η ως σήμερα οργανική κι οργανωτική πολιτική σχέση. Φυσικά παραμένουμε, με τον τρόπο που θεωρεί καλύτερο ο καθένας μας, προσηλωμένοι στις πολιτικές αρχές και στόχους της κοινής ως τώρα προσπάθειάς μας.

Ευχόμαστε κι ελπίζουμε ότι το δυναμικό που συναντήθηκε στην 6μηνη αυτή προσπάθεια, θα βρει τον τρόπο να συνεχίσει τη συμμετοχή του στους κοινωνικούς αγώνες. Ελπίζουμε επίσης ότι θα επιχειρήσει και θα καταφέρει να διατηρήσει κι αναβαθμίσει τους όρους ενός πολιτικού διαλόγου μεταξύ του αλλά και με την κοινωνία, ιδιαίτερα χρήσιμου για μια εποχή κοινωνικοπολιτικών εξελίξεων.

 5 Ιουλίου 2011

Σπίθα Χαλανδρίου – Βριλησσίων

Μίγμα Εξόδου

του Δημήτρη Τζουβάνου

Τα κύρια επιχειρήματα των οικονομολόγων για τα διάφορα προτεινόμενα μίγματα οικονομικής πολιτικής, δεν αφορούν παρά τα αδιέξοδα των προτάσεων των συναδέλφων τους – ο καθείς στηρίζει το μίγμα του στο άτοπο των άλλων μιγμάτων. Πιστοποιούνται έτσι τα κοινά αδιέξοδα νεοφιλελευθερισμού και κεϋνσιανισμού, όσο και η νύχτα των ειδημόνων παπαγάλων.

Στην πραγματικότητα, το αναγκαίο μίγμα δεν αφορά οικονομικά μέτρα, αλλά το συνδυασμό τους με πολιτικές εξελίξεις, αναγκαίες πλέον για την επιτυχία οποιασδήποτε οικονομικής πολιτικής. Πρόκειται για την έμπρακτη κριτική της φιλελεύθερης πολιτικής οικονομίας, την πολιτική δηλ. υπέρβαση του φιλελευθερισμού και στις δυο εναλλασσόμενες ή μιγνυόμενες εκδοχές του, τη νεοφιλελεύθερη και την κεϋνσιανή. Η κατεύθυνση βεβαίως δεν είναι ούτε ο αποτυχημένος κρατισμός της σταλιναριστεράς ούτε ο λαϊκιστικός παρασιτισμός της κεϋνσιαριστεράς, αλλά ένα δημοκρατικό σύστημα ευθύνης, συμμετοχής και δημιουργίας, ως εθνική και διεθνής εναλλακτική στην κεφαλαιοκρατία.

Βαθειά Δημοκρατία και Θεσμικές Αλλαγές

του Δημήτρη Τζουβάνου

Είναι κοινός πλέον τόπος η ανάγκη αλλαγής του Πολιτικού Συστήματος ως όρου διεξόδου απ’ την πολύμορφη κρίση. Η μάχη εφεξής αφορά το βάθος και την κατεύθυνση των αναγκαίων αλλαγών, με την καθεστωτική κομματοκρατία-μιντιοκρατία να προσπαθεί με κάθε τρόπο να αποφύγει το βαθύ εκδημοκρατισμό και να ανανεώσει τους καθεστωτικούς ρόλους της, και την εξεγερμένη κοινωνία να αναζητά αγωνιωδώς πρακτικές διεξόδους. Φυσικά, πέρα από τερτίπια, παλαιοκομματικές ιδεοληψίες, αγκυλώσεις κι ακαδημαϊκές παρωπίδες, η αναγκαία κι ώριμη δημοκρατική μεταπολίτευση δεν αφορά τίποτα λιγότερο απ’ τη Δήμευση (Απ-αλλοτρίωση) των βασικών πολιτειακών θεσμών, δηλ. την απόσπασή τους απ’ τον αντικοινωνικό έλεγχο και την απόδοσή τους στην κοινωνία. Κι ενώ η σχετική πολιτική διεκδίκηση αποτελεί ένα στοίχημα σε εξέλιξη, αναγκαιεί η αποσαφήνιση βασικών θεσμικών επίδικων, κοινού νομοθετικού ή και συνταγματικού επιπέδου. Μια σχετική πρόταση, σε επιγραμματική εκδοχή, κατατίθεται στη συνέχεια : 

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ Σπίθας Χαλανδρίου-Βριλησσίων

Σπίθα Χαλανδρίου – Βριλησσίων     –   27/06/11

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ

 για την κατάσταση και την πορεία της ΚΑΠ Σπίθα.

 

Συνεδριάσαμε για να συζητήσουμε τα όσα αφορούν την πρόσφατη συνδιάσκεψη και τα όσα ακολούθησαν, και που είναι ενδεικτικά και κρίσιμα για την πορεία και την προοπτική της Σπίθας. Συνεδριάσαμε ακόμα για να ανταποκριθούμε στην προτροπή του Μίκη, να διώξουμε απ’ το σπίτι μας, τη Σπίθα, ο,τι  ξένο το διεκδικεί με αναίδεια καθώς λέει κι ο ίδιος.

 

Τιμούμε και σεβόμαστε το Μίκη, την ιστορία του, το οικουμενικό του μέγεθος, την πολιτική του σκέψη, τις ανθρώπινες και πολιτικές αντιφάσεις του, τη σημερινή του φωνή, το καθοριστικό του βάρος στη δημιουργία και προοπτική της Σπίθας. Στο κάλεσμα του, ένα κάλεσμα σε αγώνα για Εθνική Ανεξαρτησία, Λαϊκή Κυριαρχία και Πατριωτική Αναγέννηση, ανταποκριθήκαμε όχι επειδή αυτά αποτελούν ωραία συνθήματα, αλλά επειδή αποτελούν κοινωνική ανάγκη. Μια ανάγκη άρρηκτα δεμένη μ’ αυτό που κάνει την ανάγκη ελπίδα και την ελπίδα νίκη, με το συμμετοχικό και δημοκρατικό στοιχείο όχι του στόχου, μα της ίδιας της διαδρομής μας. Μια ανάγκη άρρηκτα δεμένη όχι με το «για μας» αλλά με το «με μας». 

 

Κατανοούμε τις δυσκολίες της αρχής σε ένα εγχείρημα πρωτότυπο όπως το σπιθικό (πρωτότυπο, ακριβώς σ’ αυτό το «με εμάς»), και αντιπαλεύουμε όλο αυτό το διάστημα μ’ όλες μας τις δυνάμεις το ξεπέρασμα τους. Κατανοούμε τα αλλεπάλληλα λάθη των κεντρικών πρωτοβουλιών, τις υπερβολές, τις τραγικές υστερήσεις και τις ουραγές πρακτικές, τις εκκωφαντικές παλινωδίες, την κληρονομιά της παλαιοαριστερής παθολογίας που έχει καθηλώσει επί δεκαετίες τους κοινωνικούς αγώνες και που πρέπει ν’ αφήσουμε πίσω μας. Αντιπαλεύουμε ενωτικά μα κι αποφασιστικά το μικροπαραγοντισμό, τη μίζερη εσωστρέφεια, την απολιτικότητα, τον κρυπτοκνιτισμό, τον ταχτικισμό, τις προσπάθειες μετωπικής χειραγώγησης, την ανωριμότητα, που ασφαλώς και περισσεύουν στις Σπίθες, με κορυφαίο παράδειγμα τη Συμβουλευτική Επιτροπή (ΣΕ) καθώς και τους εξωθεσμικούς παρατρεχάμενους παραγοντίσκους.

 

Ο Μίκης δε μας κάλεσε σπίτι του. Με προσκλητήριο την ιδρυτική διακήρυξη – και τίποτα άλλο –  μας κάλεσε να χτίσουμε μαζί, ένα δρόμο απελευθέρωσης. Ανταποκριθήκαμε έχοντας ξεκάθαρο αυτό το Μαζί. Ότι στο δρόμο αυτό, ο Μίκης είναι ο πρωτομάστορας, κι όχι απλώς μια ηχηρή ταμπέλα που θα στηρίξει τις χωριστές επιδιώξεις και τις προσωπικές στρατηγικές όσων προστρέξουν. Μα ούτε ο άκριτος ημιονηγός που θα αντιμετωπίσει τη Σπίθα ως μοχλό ενός προσωπικού σχεδίου «απ’ το Α ως το Ω», όσο άγιο κι αν είναι αυτό. Ότι η καίρια προσφορά του θα συνεχίζεται μέσα από λόγο κατευθυντήριο και ταυτόχρονα επενδυόμενο στη δημοκρατική συγκρότηση κι ανάπτυξη της Σπίθας. Ότι η ανάπτυξη της ΚΑΠ θα πιστοποιείται στη διαμόρφωση περαιτέρω δημιουργικού κι όχι απλώς καταγγελτικού λόγου, στην απήχηση αυτού του λόγου σ’ όλο το λαό, στη διαχυσή του σ’ όλο το πολιτικό φάσμα ώσπου αυτό να οδηγήσει στην κρίσιμη πολιτική αλλαγή και να εξασφαλίσει όρους πατριωτικής αναγέννησης. Ότι ο πρωτομάστοράς μας δεν θα μας βάζει μεσοδρομίς κριτήρια ιδεολογικής καθαρότητας, όπως «ιδεολογοπολιτικους» δεκάλογους, για την «ολοκληρωμένη ένταξη στη Σπίθα» (!!!), ανεξάρτητα απ’ το αν συμφωνούμε στο περιεχόμενό τους. Ότι δεν θα χειρίζεται τη φυσιολογική ανωριμότητα του σπιθικού δυναμικού με τα γνωστά προσβλητικά τερτίπια, αλλά με τη σοφία που έχει κατακτήσει. Ότι δεν θα βασιλεύει η λογοκρισία του διακινούμενου λόγου, τα παιχνίδια «κίνηση ή κίνημα», τα ξαφνικά κι αδημοσίευτα ερωτηματολόγια, η υφαρπαγή διαδρομικών υπογραφών, τα γελοία γκάλοπ των στημένων εκλογομαγειρεμάτων της ιστοσελίδας κτλ. Ότι δεν θα επιβάλλει πρακτικές μετωπισμού, χειραγώγησης και καπελωμάτων. Ότι εδώ δεν είναι μια ΚΝΕ με σωστούς στόχους κι ότι αυτό που χρειαζόμαστε δεν είναι ένα ΕΑΜ με το σωστό ΚΚΕ από πίσω. Ότι η Σπίθα δεν πρόκειται να γίνει ένας μηχανισμός ακτιβιστικής υποστήριξης «σωστών» αλλότριων αποφάσεων.

φόρουμ συζητήσεων για τη Σπίθα

Η Σπίθα νέων Αθήνας εγκαινιάζει έναν χώρο διαλόγου για την Κίνηση Ανεξάρτητων Πολιτών, στη διεύθυνση

http://spithanewn.forumgreek.com/

Κάθε μέλος της Σπίθας μπορεί να εγγραφεί και να αναρτά προτάσεις και απόψεις, καθώς και να σχολιάζει τις απόψεις των υπολοίπων.

Ελπίζουμε σε έναν γόνιμο διάλογο, για όλα όσα αφορούν την Κίνηση.

παραίτηση μέλους μας από την οργανωτική επιτροπή

Αγαπητοί φίλοι σας ενημερώνω ότι υπέβαλα σήμερα την παραίτηση μου από την Επιτροπή Οργάνωσης του Συνεδρίου της ΚΑΠ με την παρακάτω επιστολή μου.

«Αγαπητοί συναγωνιστές με την επιστολή μου αυτή, επιθυμώ να παραιτηθώ από τη Επιτροπή Οργάνωσης του Συνεδρίου, ύστερα και από τα όσα τραγικά -δυστυχώς- διάβασα στη σχετική στήλη διαλόγων. Μου είναι εξόχως σημαντικό και γι’ αυτό και ελικιρινά σας παρακαλώ, ως λόγους της παραίτησης μου, να δεχθείτε τη βαθύτατη προσβολή της προσωπικής μου αξιοπρέπειας αλλά και της δημοκρατικής μου ευαισθησίας, από λογής-λογής «αγιογράφους» του Μίκη Θεοδωράκη, που ζώντας ακόμη στην εποχή της μεταπολίτευσης, δικάζουν συλλήβδην τις προθέσεις των άλλων ανθρώπων.

Με βαθιά λύπη

Αντώνης Ανδρουλιδάκης
Σπίθα Χαλανδρίου»

η επιστολή παραίτησης Καραμπελιά και η απάντηση του Μίκη

ΕΠΙΣΤΟΛΗ Γ. ΚΑΡΑΜΠΕΛΙΑ

«Σύντροφοι γρηγορείτε, ο παλιός κόσμος είναι ήδη πίσω σας»*…

Τα τελευταία γεγονότα στο εσωτερικό της Ανεξάρτητης Κίνησης Πολιτών έχουν τροχοδρομήσει αρνητικότατες εξελίξεις για το εγχείρημά μας. Η έλλειψη εσωτερικής δημοκρατίας, που παρατηρήθηκε στη συνδιάσκεψη, δεν αποτελεί ένα μεμονωμένο γεγονός, αλλά συνέχεια μιας τακτικής μηνών, με διαρκείς αντεγκλήσεις και συγκρούσεις χωρίς αρχές· αυτές, δυστυχώς, δεν αντανακλούν μόνο προσωπικές στρατηγικές, ή απειρία σε επίπεδο Σπιθών, αλλά εκπορεύονται κατ’ εξοχήν από λανθασμένες επιλογές και τακτικές της ίδιας της ηγεσίας της κίνησης:

Σημειώσεις πάνω στα γεγονότα και τα επίδικα της Συνδιάσκεψης

του Αλέκου Βαρβέρη

Η διήμερη συνδιάσκεψη των Σπιθιστών, με την παρουσία του Μίκη για μεγάλα διαστήματα, παρουσίασε με τρόπο συμπυκνωμένο την πραγματικότητα που επικρατεί στις Σπίθες, στη Συμβουλευτική και στον Μίκη. Το παλιό και το νέο σε περιδίνηση. Η προσπάθεια της Σπίθας να υπάρξει ως Σπίθα.

η 1η Πανελλαδική Διάσκεψη και οι τοποθετήσεις των εκπροσώπων μας

Δείτε εδώ το βίντεο της συνδιάσκεψης

http://cdn.livestream.com/embed/mikistheodorakiskap?layout=4&clip=pla_1a70dd85-ddef-4b36-a082-2eff3f45949c&color=0xe7e7e7&autoPlay=false&mute=false&iconColorOver=0x888888&iconColor=0x777777&allowchat=true

χαιρετισμός Μίκη τη πρώτη μέρα της διάσκεψης εδώ

η πρόταση του Μίκη για το οργανωτικό εδώ

κύρια θέματα Συνδιάσκεψης

θέσεις Σπίθας Χαλανδρίου για τη Συνδιάσκεψη

Οργανωτικό

–         Είμαστε αντίθετοι με οποιαδήποτε μορφή δημοκρατικού συγκεντρωτισμού και πυραμιδικής οργάνωσης της Σπίθας.

–         Τα ιδεώδη της Δημοκρατίας και της Λαϊκής Κυριαρχίας που πρεσβεύει η Σπίθα θα πρέπει να εφαρμόζονται και στο εσωτερικό της. Δεν αποτελούν κάποιο μελλοντικό μας στόχο, αλλά μια καθημερινή πρακτική που πρέπει να στηρίξουμε από την αρχή και σε όλα τα επίπεδα.